1328 Wielość nazw, jakimi jest określany
ten sakrament, wyraża jego niewyczerpane bogactwo. Każda z nich ukazuje pewien
jego aspekt. Nazywa się go:
Eucharystią, ponieważ jest dziękczynieniem składanym Bogu. Greckie
wyrazy eucharistein (Łk 22,19; 1 Kor 11, 24) i eulogein (Mt 26,
26; Mk 14, 22) przypominają żydowskie błogosławieństwa, które – szczególnie
podczas posiłku – wychwalają dzieła Boże: stworzenie, odkupienie i uświęcenie.
1329 Wieczerzą Pańską, ponieważ chodzi o Ostatnią Wieczerzę,
którą Chrystus spożył ze swymi uczniami w przeddzień męki, i zapowiedź uczty
godów Baranka w niebieskim Jeruzalem. Łamaniem Chleba, ponieważ ten
obrzęd, charakterystyczny dla posiłku żydowskiego, został wykorzystany przez
Jezusa, gdy błogosławił i dawał uczniom chleb jako gospodarz stołu, zwłaszcza
podczas Ostatniej Wieczerzy. Po tym geście uczniowie rozpoznają Jezusa po
Zmartwychwstaniu. Pierwsi chrześcijanie będą w ten sposób nazywać swoje
zgromadzenia eucharystyczne. Oznacza to, że wszyscy, którzy spożywają jeden
łamany Chleb Chrystusa, wchodzą we wspólnotę z Nim i tworzą w Nim jedno ciało.
Zgromadzeniem eucharystycznym (synaxis), ponieważ Eucharystia jest w
zgromadzeniu wiernych, które jest widzialnym znakiem Kościoła.
1330 Pamiątką Męki i Zmartwychwstania Pana.
Najświętszą Ofiarą, ponieważ uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela i
włącza w nią ofiarę Kościoła. Używa się także nazwy ofiara Mszy świętej,
„ofiara pochwalna” (Hbr 13, 15), ofiara duchowa, ofiara czysta i
Święta, ponieważ dopełnia i przewyższa wszystkie ofiary Starego Przymierza.
Świętą i Boską liturgią, ponieważ celebrowanie tego sakramentu zajmuje
centralne miejsce w całej liturgii Kościoła i jest jej najgłębszym wyrazem. W
tym samym znaczeniu nazywa się również ten sakrament celebrowaniem świętych
Misteriów. Mówi się także o Najświętszym Sakramencie, ponieważ jest to
sakrament sakramentów. Nazwa ta odnosi się szczególnie do postaci
eucharystycznych przechowywanych w tabernakulum.
1331 Komunią, ponieważ przez ten sakrament jednoczymy się z
Chrystusem, który czyni nas uczestnikami swojego Ciała i swojej Krwi, abyśmy
tworzyli z Nim jedno ciało. Nazywa się jeszcze Eucharystię rzeczami świętymi
(ta hagia; sancta) i jest to pierwotne znaczenie „komunii świętych”
(świętych obcowania), o której mówi Symbol Apostolski. Nazywa się ją również
chlebem aniołów, chlebem z nieba, lekarstwem nieśmiertelności, wiatykiem…
1332 Mszą świętą, ponieważ liturgia, w której dokonuje się
misterium zbawienia, kończy się posłaniem wiernych (missio), aby pełnili wolę
Bożą w codziennym życiu.